لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

سخنان امام علي-سری هشتم

سخنان امام علي


هيچ انساني از اين دنيا شادمان نشد، جر اين‌كه اشكي به دنبالش فرا رسيد. به احدي با سود و خيرات و شادي‌هاي خود روي نشان نداد، جز اين‌كه با ضررهايي كه به او وارد كرد، به او پشت گرداند (و راه خود را پيش مي‌گيرد). باراني اندك از رفاه بر كسي نباريد، جز اين‌كه رگباري از ابر بلا و ناگواري‌ها بر او فرو ريخت.((امام علي (ع))

==================

دنيايي بسيار فريبنده: هرچه در آن است، فريب و هرچه بر روي آن است، رو به فنا. در هيچ يك از زاد و توشه‌ي اين دنيا خيري نيست، جز تقوا.((امام علي (ع))

==================

خير اين دنيا ناچيز است، و شرّ آن هميشه حاضر. جمع شده‌اش رو به فناست و مُلكش ربوده شدني، و آبادش رو به ويراني. پس چيست نفع آن خانه‌اي كه از بنيادش شكسته مي‌شود، و چه منفعتي است در عمري كه در اين دنيا مانند فناي زاد و توشه‌اش رو به زوال است.((امام علي (ع))

===================
اي مردم! آن‌چه را كه خداوند بر شما مقرر فرموده، مطلب و مطلوب خود تلقي نكنيد، و از اداي حقّ خداوندي، آن‌چه را كه از شما خواسته، مسئلت نماييد. و دعوت مرگ را پيش از آن‌كه شما را [براي عبور از پل زندگي] بخوانند، به گوش‌هاي خود بشنوانيد.((امام علي (ع))

===================

دل‌هاي پارسايان در اين دنيا مي‌گريد، اگرچه بخندند، و اندوه‌شان سخت مي‌شود، اگرچه شادمان باشند. خصومت آنان با نفس‌هاي امّاره‌شان فراوان است، هر چند به آن‌چه به آنان روزي شده باشد، مورد غبطه باشند.((امام علي (ع))

====================

جز اين نيست كه شما بر مبناي دين خداوندي، برادران يكديگريد. ميان شما جدايي نينداخته، جز پليديِ درون‌ها و بدي نيّت‌هايتان. به اين خاطر است كه به كمك هم نمي‌شتابيد و خيرخواه يكديگر نيستيد و به همديگر نمي‌بخشيد و مهر نمي‌ورزيد.((امام علي (ع))